KENDİMİ BAŞKASINA İFADE ETMEKTE ZORLANIYORUM

Arkadaşlarımın dalga geçmesinden çekiniyorum, kendimi nasıl ifade etmeliyim?

Kendimizi, duygularımızı ifade etmek bazen ne kadar zor geliyor bizlere öyle degil mi? Şöyle bir düşünürseniz aslında kendimizi ifade edememizin yada yanlış ifade etmemizin bir çok sebebi vardır. Fakat bunların başında bence kendimize olan güvensizlik ifade sorununu oluşturuyor. Bunun yanı sıra ürkeklik, heyecan, çekingenlik gibi nedenlerde kişilik bozukluğuna neden olup bizleri olumsuz yönde etkiliyor…

Kendimizi ifade edemediğimiz zamanlarda aslında kendimizden; yanlış birşeyler söylemekten, bizimle alay edilmesinden yada söylediklerimizi doğru telafuz edememekten korkuyoruz. Bütün bunlarda bizi pısırık, silik, kendine güvenmeyen, dışlanmış ve pasif duruma düşürüyor. Bunun sonucunda ise sürekli bu düşüncelerde olmaktan mütevellit zaman içersinde iyice kendimizi ifade edemez hale gelmiş oluyoruz…

Annemizin babamızın, arkadaşlarımızın, ögretmenlerimizin bazende sevgilimizin karşısında bu durumlara düşebiliyoruz. Fakat bilmediğimiz birşey varsa oda kendimizi aslında degiştirebilceğimizin farkında olmayışımızdır. Bütün bu davranışlarımızı değiştirme ve hatta tam tersine çevirme kabiiyeti bizlerde var. Bu ışığın farkında olmamız herşeyi yeniden yapabilceğimizin gücünü bizlere verecektir…

Bizler öğrenerek gelişir ve öğrendiklerimizi hayatımızda sergileriz. Çok sevdiğim bir edebiyat hocamın bir sözü vardı kulağı çınlasın. Derdiki, ”Eğitim ve Öğretim; Ailede başlar, okulda pişer, sokakta sergilenir.” Hata yapmak bir ayıp sayılamaz. Keza öyle olsaydı bütün insanlar hatalı olurdu ve kendilerine güvenleri kalmazdi. Öğrenme sürecinde bütün insanlar hata yapabilir ve bu hatayı sizlerde yapabilirsiniz.

Degişmeye karar verdiyseniz ve kendinizi gerçekten değiştirebileceğinize inanıyorsanız, yazımızın devamı sadece sizler için. Ama ben kendimi degiştirecek bir zihniyete sahip değilim diyorsanız, yazımızın devamını lütfen okumayınız ve hayatta her zaman aynı durumda kalmayı kabullenmeyi deneyin.

Öncelikle bir hata yaptığınızda karşınızdaki kişi size gülüyorsa, kesinlikle sinirlenmiyor ve kibirlenmiyorsunuz. Kendi hatanıza kendinizde gülmeye başlıyorsunuz. Öyleki sinirlenip kibirlenmek size o durumda birşeyler kazandırmayacaktır. Aksine hem siz sinirlenicek hemde toplum içinde komik duruma düşecekseniz.

Keza eğer sizde kendinize gülmeye başlarsanız etrafınızdaki kişiler gerçekten bunun komik oldugunun bilincinde olacak, sizlere daha sonraki benzer durumlarda bunu hatırlatmayacaklar ciddiye bile almayacaklardır. Gülmesine katılın ne komik bir durumda olduğunuzu bastıra bastıra söylemenizde hiç bir zarar olmayacaktır.

Hatta o durumdan fırsat cıkarıp yaptığınız hatanın daha komik yonlerini bulup anlatmaya çalışırsanız ve ordan hemen ögrenmeye geçerseniz siz rahatladığınız için karşınıkdakilerde rahatlayacak ve birdaha sizin o hatanızı hatırlamayacaklar bile. Asıl siz bu şakayı ciddiye alırsanız o zaman o şaka sürekli sizin yüzünüze vurulacaktır. Her durumda sizin o ciddiyetiniz yüzünden o şaka ortaya konulacaktır.

Hatırlasalar bile birlikte gülün yine, bu sizin bu hataya bakış açınızın gerçekten komik olduğunu göstericektir. Buda kendinizden ne kadar emin ve cesaretli atılgan bir birey oldugunuzu ortaya koyacaktır.

Dünyadaki tüm insalar hata yapabilir, hatta en başarılı insanlar bile hayatlarının bir döneminde mutlak bir hata yapmışlardır. Hata size daha iyisini yapmanızı anlamanız için sunulan bir mucizedir aslında. Düşünsenize hata yapmadan dogruları nasıl bulabiliriz yada hatalar olmasaydı hayatımız ne şekil alırdı?

Şöyle düşünelim ; Bu hatayı yaptım, bu hatadan şunu öğrendim ve şimdi bunu düzeltiyorum… Ne yapıcağımı biliyorum dediğinizde beden diliniz bunu hemen farkedicektir. Farketmesiyle beraber güvenli kendinden emin bir duruşa geçiçektir.

Ve şu sözlerimle yazımı sonlandırmak istiyorum ki her zaman kulağınıza bir küpe olsun isterim.

“Bugün ki aklım olsaydı dün yaptıklarımı yapmazdım. Dün yaptıklarımı yapmasaydım bugun ki aklım olmazdı…”